Terwijl mijn man niet thuis was, zei mijn schoonvader dat ik een hamer moest pakken en de tegel achter het toilet moest kapotslaan: achter de tegel zag ik een gat, en in dat gat zat iets angstaanjagends verborgen 😱😱
Aangedreven door
GliaStudios
Ik stond in de keuken de afwas te doen. Mijn zoon speelde bij de buren en mijn man was boodschappen aan het doen. Het leek een gewone avond. Maar op dat moment voelde ik dat er iemand achter me stond. Ik draaide me om – het was mijn schoonvader. Zijn gezicht stond gespannen, zijn blik scherp en waakzaam.
« We moeten praten, » fluisterde hij zo zachtjes dat ik hem nauwelijks kon horen boven het geluid van het water. « Wat is er? » vroeg ik bezorgd, terwijl ik mijn handen aan een handdoek afdroogde.
Hij deed een stap dichterbij en boog zich naar mijn oor:
« Zolang je zoon er niet is… pak de hamer en sla de tegel achter het toilet in de badkamer kapot. Niemand mag het weten. »
Ik lachte onwillekeurig. Ik dacht dat de oude man zijn verstand verloren had.
« Waarom de renovatie verpesten? We verkopen dit huis binnenkort… »
Maar hij onderbrak mij abrupt en kneep met zijn benige handen in mijn vingers:
« Je man bedriegt je. De waarheid is er. 😲 »
Er was iets in zijn ogen dat me er niet van weerhield het te negeren. Hij was bang. Bang alsof zijn leven van dit gesprek afhing.
Ik voelde de angst in mijn borst opkomen. Eerst wilde ik het van me afschudden, maar de nieuwsgierigheid nam de overhand.
Een halfuur later stond ik in de badkamer. Er was niemand thuis. Ik deed de deur op slot, pakte de hamer uit de kast en aarzelde lang voordat ik op de muur sloeg. Ik staarde naar de gladde, witte tegels die mijn man zorgvuldig zelf had gelegd. « Ze breken? Wat als mijn schoonvader gewoon in de war is? »
Maar mijn handen tilden de hamer vanzelf op. De eerste klap was zacht – de tegel brak gewoon. De tweede – luider – er viel een stuk af en viel met een holle plof op de tegelvloer. Ik hield mijn adem in en scheen met mijn zaklamp.
Achter de tegel zat een donker gat. En in dat gat zat iets…
