Antonio en ik waren gedurende onze vier jaar op de universiteit verliefd. Ze was lief, aardig, altijd geduldig – en ze hield onvoorwaardelijk van me. Maar na mijn afstuderen veranderde het leven.
Ik kreeg al snel een goedbetaalde baan bij een multinational in Mexico-Stad, terwijl Antonio maandenlang naar een baan zocht en uiteindelijk als receptioniste bij een kleine lokale kliniek terechtkwam.
Toen zei ik tegen mezelf dat ik beter verdiende.
Ik verliet haar voor de dochter van de CEO – iemand die mijn promotie kon versnellen. Antonio huilde als een baby op de dag dat ik het meedogenloos met haar uitmaakte. Maar dat kon me niet schelen. Ik had het gevoel dat ze niet aan mijn verwachtingen voldeed.
Vijf jaar later was ik assistent salesmanager bij dat bedrijf.
