De pas weduwnaar zat versuft bij het altaar, zijn ogen rood van het huilen. Zijn vrouw was plotseling overleden aan een hartaanval. Te midden van de pijn en chaos van de begrafenis had hij voor alles gezorgd: de gasten begroeten, de ceremonie organiseren, de begrafenis voorbereiden. Hij kon zijn eigen uitputting nauwelijks aan.
Op de ochtend van de begrafenis realiseerde hij zich plotseling dat zijn telefoon weg was. Hij zocht overal, vroeg het aan familieleden, maar niemand wist iets. « Ik moet hem ergens hebben laten liggen, » dacht hij, en probeerde zich te concentreren op de ceremonie. De kist werd gesloten en naar de begraafplaats gebracht. Ondanks zijn gebroken hart dwong hij zichzelf om sterk te blijven voor zijn dochter.
