et leven van deze moeder stortte in toen haar tienjarige tweelingdochters spoorloos verdwenen.
Het gebeurde op een regenachtige juniavond in 2002: ze stuurde de meisjes gewoon naar de winkel om brood en melk te halen, zoals ze al tientallen keren eerder had gedaan. De meisjes kwamen nooit meer terug.
Hun moeder zocht de hele nacht naar hen, en daarna zocht de hele stad een maand lang naar hen – politie, buren, vrijwilligers, honden. Maar het was alsof iemand de tweeling had uitgewist. Geen spoor. Geen kleren. Geen getuigen. Alleen stilte en pijn.
Jaren verstreken. Met elke dag die voorbijging, vervaagde de hoop, maar de vrouw zette haar zoektocht voort: ze schreef in kranten, maakte websites en controleerde elk bericht dat de kinderen waren gevonden.
Ze reisde zelfs naar verschillende landen – allemaal tevergeefs.
